ΑΡΧΙΦΥΛΑΚΑΣ ΕΛ.ΑΣ.
« Ένας χρόνος μετά την δολοφονία του »
Την 5-3-2010 συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη δολοφονία του Αρχιφύλακα της ΕΛ.ΑΣ. Μιχάλη Σπανουδάκη, από Αλβανό λαθρομετανάστη ληστή τραπεζών, που είχε διαπράξει ληστεία στο Υποκατάστημα της Τράπεζας Κύπρου στη Νίκαια, και ενώ επιχειρούσε να τον συλλάβει.
Έφυγε το παλικάρι στα 36 του χρόνια. Πιστός στον όρκο του, στο καθήκον και τα ιδανικά του. Προσπαθώντας έστω και εκτός υπηρεσίας να τιμήσει τη θέση που του εμπιστεύθηκε η πατρίδα. Χωρίς να τραβήξει το όπλο του από τη θήκη. Και το πλήρωσε με τη ζωή του. Το 18 μηνών παιδί του θα τον «γνωρίσει» μέσα από τις αφηγήσεις της μητέρας του, που θα του μιλά για την «αμυνόμενη Αστυνομία». Κανένας τοίχος δεν φιλοξένησε και δε θα φιλοξενήσει το όνομα του. Δεν έγινε και δεν θα γίνει σύνθημα στα χείλη «εξεγερμένων νεαρών». Δεν έγινε και δε θα γίνει «σύμβολο» μιας κοινωνίας όπου έχει χαθεί το μέτρο η ποιότητα, η ευθύνη, η αλληλεγγύη, η ανιδιοτέλεια και η αφοσίωση σε υψηλά ιδανικά, μιας κοινωνίας που εξακολουθεί να αντιστρέφει τα μεγέθη, να θεοποιεί τις ασημαντότητες και να παραγνωρίζει τις αληθινές αξίες.
Κανένας πολιτικός δεν τον μνημόνευσε, ούτε θα τον μνημονεύσει με το μικρό του όνομα, βουρκώνοντας από συγκίνηση μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, ούτε έκανε, ούτε και θα κάνει δημόσιες δηλώσεις βγάζοντας την ετυμηγορία του πολύ πριν αποφανθεί η Δικαιοσύνη.
Η τότε φυσική ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. δεν απέστειλε ούτε θα αποστείλει συλλυπητήρια για το χαμό του παλικαριού, του δικού τους ανθρώπου. Δεν πειράζει, αυτοί είχαν «άλλα θέματα» να ασχοληθούν.
Και όλοι εμείς κοιμηθήκαμε ήσυχοι σίγουροι ότι κανένας δεν θα ρίξει βόμβες μολότοφ στο αυτοκίνητο ή στο κατάστημά μας. Μόνο οι γνωστοί αλήτες πήραν θέση. Και επιχαίρουν στο Διαδίκτυο και στα «εναλλακτικά» κανάλια τους για τη δολοφονία του παλικαριού. «Μπράβο πάντα τέτοια» αναφωνούν δίνοντας τα εύσημα στον στυγερό εγκληματία. Αρνούμεθα να συμβιβαστούμε και να ανεχθούμε ακόμα και την ύπαρξή τους. Αν ο αστυνομικός αυτός είχε πυροβολήσει και είχε σκοτώσει το ληστή η Αθήνα θα καιγόταν το λιγότερο για δέκα ημέρες, ενώ τα διάφορα φόρουμ -στέκια-οργανώσεις-καταλήψεις κ.α. θα οργάνωναν νέο Δεκέμβρη και νέους «αγώνες λαϊκούς».
Νοιώθουμε υποχρεωμένοι ως πολίτες αυτής της χώρας να παλέψουμε για την αλλαγή της νοοτροπίας αυτής που επιτρέπει να ηρωοποιούνται όσοι ρίχνουν μολότοφ και πέτρες σ’ αυτούς που εντέλλονται για την διατήρηση της τάξης και της ασφάλειας των πολιτών και που ανέχεται να πηγαίνουν άκλαυτοι όσοι θυσιάζονται για το κοινό καλό.
Επίσης νοιώθουμε υποχρεωμένοι να παλέψουμε ενάντια στην προσπάθεια που γίνεται οργανωμένα τώρα τελευταία από διάφορους ψευτοδιανοούμενους και θολοκουλτουριάρηδες και έχουν σκοπό να απαλείψουν από την ιστορία μας, τη συνείδηση μας και τα λεξικά μας τις λέξεις Έλληνας – Έθνος – Πατρίδα – Πατριωτισμός – Θρησκεία – Ιδανικά κ.α.
Το παλικάρι που έφυγε ήταν σωστός Έλληνας καλός Χριστιανός, αφοσιωμένος στα ιδανικά του και στο καθήκον του τιμώντας τη θέση που του εμπιστεύτηκε η πατρίδα.
Αν οι βόμβες και οι μολότοφ στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και τη Βουλή και το κάψιμο της σημαίας από τους «αντεξουσιαστές» αποτελούν προσβολή στην αξιοπρέπεια και την συνείδησή μας, η αδιαφορία μας για την απώλεια όσων αντιστέκονται σφραγίζει τις ενοχές μας και νομιμοποιεί τον ευνουχισμό της δικής μας αντίστασης. Όταν αλλάξει αυτό το καθεστώς του παραλόγου, όταν θα μιλήσουμε και πάλι στα παιδιά μας για αξίες κοινωνικές και εθνικές, για τιμή και για χρέος, τότε θα είμαστε άξιοι να ανακτήσουμε τον τίτλο του πολίτη.
| Ιερέας Γεώργιος ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ | Μανόλης ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ |
